اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً
مهدی در قرآن

﴿وَیقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیبُ للهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ﴾ (یونس: ۲۰)

قوله تعالی:

﴿وَیقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیبُ للهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ﴾ (یونس: ۲۰)

ترجمه آیه:

(و[کافران] گویند چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی شود، پس بگو همانا غیب مخصوص خداوند است، پس منتظر باشید که من نیز از منتظران هستم).

متن روایت:
ابن بابویه: قال حدثنا علی بن أحمد (بن محمد) الدقاق رضی الله عنه، قال: حدثنا محمد بن ابی عبد الله الکوفی، قال حدثنا موسی بن عمران النخعی، عن عمه الحسین بن یزید، عن علی بن أبی حمزة، عن یحیی بن القاسم، قال:
سألت الصادق (علیه السلام) عن قول الله (عزَّ وجلَّ) ﴿الم * ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ * الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ﴾، فقال: المتقون شیعة علی (علیه السلام)، والغیب (فـ)ـهو الحجة القائم (علیه السلام) (الغائب) وشاهد ذلک قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿وَیقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیبُ للهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ(۱).
ترجمه روایت:
ابن بابویه گوید: حدیثمان داد علی بن احمد [بن محمد] دقاق (رضی الله عنه) گوید: حدیثمان آورد محمد بن ابی عبد الله کوفی، گوید: حدیثمان داد موسی بن عمران نخعی، از عمویش حسین بن یزید، از علی بن ابی حمزه، از یحیی بن القاسم که گفت:
از امام صادق (علیه السلام) درباره ی فرموده ی خدای (عزّ وجلّ): (الم * این کتاب هیچ تردیدی در آن نیست، هدایتگر متقیان است * کسانیکه به غیب ایمان آورند)(۲) پرسیدم. فرمود:
متقیان، شیعیان علی (علیه السلام) هستند، وغیب همان حجت قائم [غایب] می باشد، وشاهد بر این است فرموده ی خدای (عز وجل): (و[کافران] گویند چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی شود، پس بگو همانا غیب مخصوص خداوند است، پس منتظر باشید که من نیز از منتظران هستم).

پاورقی:

-----------------

(۱) کمال الدین وتمام النعمة - ج ۲ ص ۳۴۰.
(۲) البتّه غیب به خداوند وقیامت وغیر آن نیز تفسیر شده ودر حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که مراد از غیب سه چیز است:
۱- قیام حضرت قائم (علیه السلام)، ۲- رجعت، ۳- قیامت، ولی کمال ایمان ومصداق بارز ورکن اساسی ایمان به غیب: اعتقاد به حجّت قائم است؛ چون ایمان به خداوند وقیامت در مذاهب دیگر وحتّی غیر مسلمانها نیز هست.

مهدی در قرآن : ۲۰۱۸/۰۸/۲۸ : ۶.۰ K : ۰
نظرات:
هیچ نظری وجود ندارد.