به نام خداوند بخشنده مهربان بار الها: ولی امرت امام زمان حجت بن الحسن را که درودهایت بر او وپدرانش باد در این هنگام وبرای همیشه سرپرست ونگهدار ورهبر ویاور وراهنما ونگاهبان باش تا گیتی را به فرمان او آوری وتا دیر زمان، بهره مندش گردانی | اَللّـهُمَّ کنْ لِوَلِیک الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلی آبائِه فی هذِهِ السَّاعَةِ وَفی کلِّ ساعَة وَلِیاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیناً حَتّی تُسْکنَهُ اَرْضَک طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
شعر مهدوى

چه ناگهان، چه ناگاه

تـو صـد مدينه داغى، تو صد بقيع،  دردى          يـتيم مـى شـود خاک، اگر که بر نگردى
تـمام  شـب نـيفتاد، صـداى گريـه  باد          چه  بـادهاى زردى! چه کوچه هاى  سردى!
دو قـريه آن طـرف تـر، بپيچ سمت  لبخند          شکوفـه مـى فـروشد، بـهار دوره گردى
کسى  مى  آيد از راه، چه ناگهان! چه  ناگاه!          خداى من، چه روزى! خداى من، چه مردى!
از آسـمان چارم، مـسيح، بـازگشته  ست          زمين  ولى  چه تنهاست! مگر تو باز  گردى...

شعر مهدوى : ۲۰۱۴/۰۷/۱۲ : ۲.۸ K : ۰
: عليرضا قزوه
نظرات:
هیچ نظری وجود ندارد.