-
سخن مترجم
-
بخش ششم: اوقات وحالات تأکید شده برای دعا
-
۱- بعد از هر نماز واجب:
-
۲- بعد از نماز ظهر
-
۳- بعد از نماز عصر
-
۴- بعد از نماز صبح
-
۵- بعد از هر دو رکعت از نماز شب
-
۶- در قنوت نماز
-
۷- در حال سجده:
-
۸- در سجده شکر:
-
۹- هر صبح وشام:
-
۱۰- آخرین ساعت از هر روز:
-
۱۱- روز پنج شنبه:
-
۱۲- شب جمعه:
-
۱۳- روز جمعه:
-
الف) بعد از نماز صبح:
-
ب) هنگام زوال ظهر:
-
ج) هنگام رفتن به مسجد:
-
د) بعد از نماز عصر:
-
ه) در قنوت ظهر ونماز جمعه:
-
و) در خطبه نماز جمعه:
-
ز) آخرین ساعت روز جمعه:
-
تکمیل:
-
۱۴- روز نوروز:
-
۱۵- روز عرفه
-
۱۶- روز عید فطر
-
۱۷- روز اضحی (قربان):
-
۱۸- روز دحو الارض (گسترده شدن زمین)
-
۱۹- روز عاشورا
-
۲۰- شب نیمه شعبان
-
۲۱- روز نیمه شعبان
-
۲۲- تمام ماه رمضان
-
۲۳- شب ششم ماه رمضان
-
۲۴- روز هشتم ماه رمضان
-
۲۵- شب دوازدهم ماه رمضان
-
۲۶- روز سیزدهم ماه رمضان
-
۲۷- روز هیجدهم وشب نوزدهم ماه رمضان
-
۲۸- روز بیست ویکم ماه رمضان
-
۲۹- بعد از ذکر مصیبت سید الشهداء (علیه السلام)
-
۳۰- بعد از زیارت آن حضرت (علیه السلام)
-
۳۱- پس از گریستن از ترس خدای تعالی
-
۳۲- پس از تجدید هر نعمت وزوال هر محنت
-
۳۳- هنگام وارد شدن غم واندوه
-
۳۴- در سختی ها وگرفتاری ها
-
۳۵- پس از نماز تسبیح
-
۳۶- پیش از دعا برای خود وخانواده خود
-
۳۷- روز غدیر
-
۳۸- مطلق اوقات شریفه وشبها وروزهای متبرکه
-
۳۹- هنگام حضور در مجلس مخالفین وغاصبین حقوق امامان
-
۴۰- چهل روز مداومت به دعا برای فرج
-
اما به طور عام:
-
و اما بطور خاص:
-
۴۱- ماه محرم
-
مکان هایی که دعا در آنها بیشتر تأکید شده
-
۱- مسجد الحرام
-
۲- عرفات
-
۳- سرداب
-
۴- جاهای منسوب به آن حضرت (علیه السلام)
-
۵- حرم حضرت سید الشهداء (علیه السلام)
-
۶- حرم مولایمان حضرت رضا (علیه السلام)
-
۷- حرم عسکریین (علیهما السلام)
-
۸- حرم هر یک از امامان (علیهم السلام)
-
بخش هفتم: چگونگی دعا برای تعجیل فرج امام عصر (عجل الله فرجه الشریف)
-
مقصد اول: تذکر چند مطلب
-
مقصد دوم: در چگونگی دعا برای تعجیل فرج وظهور آن حضرت (علیه السلام) آشکارا یا به کنایه
-
مقصد سوم: در ذکر بعضی از دعاهای روایت شده از امامان معصوم (علیهم السلام) در این باره
-
۱- دعای صلوات
-
۲- دعای امام رضا (علیه السلام)
-
۳- دعای عصر غیبت
-
۴- دعای قنوت
-
۵- دعای ندبه:
-
توضیح ودفع اشکال:
-
۶- دعای دیگر
-
بخش هشتم: تکالیف بندگان نسبت به آن حضرت (علیه السلام)
-
اول: تحصیل شناخت صفات وآداب وویژگی های آن جناب
-
اما دلیل عقل:
-
و اما دلیل نقل:
-
دوم: رعایت ادب نسبت به یاد او
-
سوم: از وظایف بندگان نسبت به آن حضرت (علیه السلام) محبت او به طور خاص
-
چهارم: محبوب نمودن او در میان مردم
-
پنجم: انتظار فرج وظهور آن حضرت (علیه السلام)
-
مبحث یکم - فضیلت انتظار وثواب منتظر وانتظار پیغمبران وامامان نسبت به این امر:
-
مبحث دوم - در وجوب انتظار حضرت قائم (علیه السلام) بر همه افراد:
-
مبحث سوم - معنی انتظاری که در این اخبار به آن امر گردیده است:
-
مبحث چهارم - آیا در انتظار قصد قربت شرط است یا نه؟
-
مقدمه اول: در بیان آنچه نیت در آن شرط است
-
مقدمه دوم: در بیان منظور از قصد قربت که در عبادت شرط است
-
مبحث پنجم - در بیان حکم ضد انتظار یعنی ناامیدی:
-
ششم: اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار
-
هفتم: ذکر مناقب وفضایل آن حضرت (علیه السلام)
-
هشتم: اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت (علیه السلام)
-
نهم: حضور در مجالس فضایل ومناقب آن حضرت (علیه السلام)
-
دهم: تشکیل مجالس ذکر مناقب وفضایل آن حضرت (علیه السلام)
-
یازدهم ودوازدهم: سرودن وخواندن شعر در فضایل ومناقب آن حضرت (علیه السلام)
-
سیزدهم: قیام، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت (علیه السلام)
-
چهاردهم وپانزدهم وشانزدهم: گریستن وگریانیدن وخود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت (علیه السلام)
-
هفدهم: درخواست معرفت امام عصر (علیه السلام) از خداوند (عزَّ وجلَّ)
-
هجدهم: تداوم درخواست معرفت آن حضرت (علیه السلام)
-
نوزدهم: مداومت به خواندن دعای غریق
-
بیستم: دعا در زمان غیبت آن حضرت (علیه السلام)
-
بیست ویکم: شناختن علامت های ظهور آن حضرت (علیه السلام)
-
دلیل عقل:
-
دلیل نقل:
-
تصدیق بعضی نشانه ها:
-
بیست ودوم: تسلیم بودن وعجله نکردن
-
بخش اول: در بیان قسمتی از روایات رسیده از امامان
-
بخش دوم: در بیان گونه های عجله مذموم وآنچه از مفاسد بر آن مترتب می شود واینکه سبب کفر والحاد است.
-
بیست وسوم: صدقه دادن به نیابت از آن حضرت (علیه السلام)
-
بیست وچهارم: صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت (عجل الله فرجه)
-
بیست وپنجم وبیست وششم : حج رفتن به نیابت از آن حضرت وفرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند.
-
بیست وهفتم وبیست وهشتم: طواف بیت الله الحرام به نیابت از امام (علیه السلام) ونایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید.
-
بیست ونهم: زیارت مشاهد رسول خدا وائمه معصومین (علیهم السلام) به نیابت از مولایمان صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
-
سی ام: استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت (علیه السلام)
-
سی ویکم: سعی در خدمت کردن به آن حضرت (علیه السلام)
-
سی ودوم: اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب (علیه السلام)
-
سی وسوم: تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضور وظهور او (عجل الله فرجه)
-
سی وچهارم: تجدید بیعت با آن حضرت (علیه السلام) بعد از فرائض همه روزه وهر جمعه
-
مبحث اول: معنی بیعت در لغت وشرع
-
مبحث دوم: در حکم بیعت
-
تجدید بیعت در هر روز:
-
دعای عهد:
-
تجدید بیعت در هر جمعه:
-
حکم بیعت به معنی دوم:
-
روشنگری دیگری راجع به بیعت:
-
سی وپنجم: صله آن حضرت (علیه السلام) به وسیله مال
-
سی وششم: صله شیعیان ودوستان صالح امامان (علیهم السلام) به وسیله مال
-
سی وهفتم: خوشحال کردن مؤمنین
-
سی وهشتم: خیر خواهی برای آن حضرت (علیه السلام)
-
سی ونهم: زیارت کردن آن حضرت (علیه السلام)
-
چهلم: دیدار مؤمنین صالح وسلام کردن بر آنان
-
چهل ویکم: درود فرستادن بر آن حضرت (علیه السلام)
-
چهل ودوم: هدیه کردن ثواب نماز به آن جناب (علیه السلام)
-
چهل وسوم: هدیه نماز مخصوص
-
نماز هدیه به امیر المؤمنین علی (علیه السلام):
-
هدیه به فاطمه زهرا (علیها السلام):
-
هدیه به امام حسن (علیه السلام)،
-
هدیه به امام حسین (علیه السلام)
-
هدیه به امام علی بن الحسین (زین العابدین) (علیه السلام):
-
هدیه به امام محمد باقر (علیه السلام):
-
هدیه به امام جعفر بن محمد (صادق) (علیه السلام)
-
هدیه به امام موسی بن جعفر (کاظم) (علیه السلام)
-
هدیه به امام علی بن موسی (رضا) (علیه السلام)
-
هدیه به امام محمد بن علی (جواد) وامام علی بن محمد (هادی) وامام حسن بن علی (عسکری) (علیهم السلام):
-
چهل وچهارم: نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معین
-
چهل وپنجم: اهداء قرائت قرآن به آن حضرت (علیه السلام)
-
چهل وششم: توسل وطلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
-
چهل وهفتم: دادخواهی وتوجه نمودن وعرض حاجت بر آن حضرت (علیه السلام)
-
چهل وهشتم: دعوت کردن مردم به آن حضرت (علیه السلام)
-
چهل ونهم: رعایت حقوق آن حضرت ومواظبت بر ادای آن ها ورعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار (علیه السلام)
-
پنجاهم: خشوع دل هنگام یاد آن حضرت (علیه السلام)
-
پنجاه ویکم: عالم باید علمش را آشکار سازد
-
پنجاه ودوم: تقیه کردن از اشرار ومخفی داشتن راز از اغیار
-
پنجاه وسوم: صبر کردن بر اذیت وتکذیب وسایر محنت ها.
-
پنجاه وچهارم: درخواست صبر از خدای تعالی
-
پنجاه وپنجم: سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم (عجل الله فرجه)
-
پنجاه وششم: پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت (علیه السلام) در آن ها مورد تمسخر باشد
-
پنجاه وهفتم: تظاهر با ستمگران واهل باطل
-
پنجاه وهشتم: ناشناس ماندن وپرهیز از شهرت یافتن
-
پنجاه ونهم: تهذیب نفس
-
شصتم: اتفاق واجتماع بر نصرت آن حضرت (علیه السلام)
-
شصت ویکم: متفق شدن بر توبه واقعی وبازگرداندن حقوق به صاحبان آن ها
-
شصت ودوم وشصت وسوم: پیوسته به یاد آن حضرت بودن وبه ادابش عمل کردن
-
شصت وچهارم: دعا به درگاه برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت (علیه السلام)
-
شصت وپنجم: اینکه بدنت نسبت به آن جناب (عجل الله فرجه) خاشع باشد
-
شصت وششم: مقدم داشتن خواسته آن حضرت بر خواسته خود
-
شصت وهفتم: احترام کردن نزدیکان ومنسوبین به آن حضرت (علیه السلام)
-
شصت وهشتم: بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت (علیه السلام) زینت یافته اند
-
مبحث اول: ماییم شعائر واصحاب
-
توجه وتحقیق در معنی فرموده امیر المؤمنین (علیه السلام) ماییم شعائر واصحاب:
-
مبحث دوم: در بیان چگونگی تعظیم آن مواقف ومشاهد
-
شصت ونهم وهفتادم: وقت ظهور را تعیین نکردن وتکذیب وقتگذاران
-
هفتاد ویکم: تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت (علیه السلام) در زمان غیبت کبری
-
هفتاد ودوم: درخواست دیدار آن حضرت با عافیت وایمان
-
هفتاد وسوم: اقتدا وتأسی جستن به اخلاق واعمال آن حضرت (علیه السلام)
-
هفتاد وچهارم: حفظ زبان از غیر خداوند ومانند آن
-
هفتاد وپنجم: نماز آن حضرت (عجل الله فرجه)
-
هفتاد وششم: گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابی عبد الله الحسین (علیه السلام)
-
هفتاد وهفتم: زیارت قبر مولایمان امام حسین (علیه السلام)
-
هفتاد وهشتم: بسیار لعنت کردن بر بنی امیه در آشکار وپنهان
-
هفتاد ونهم: اهتمام در ادای حقوق برادران دینی
-
هشتادم: مهیا کردن سلاح واسب در انتظار ظهور آن جناب (علیه السلام)
