﴿قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الأَرْضَ للهِ یورِثُها مَنْ یشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾ (الاعراف: ۱۲۸)
قوله تعالی:
﴿قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الأَرْضَ للهِ یورِثُها مَنْ یشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾ (الاعراف: ۱۲۸)
ترجمه آیه:
(موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید وصبر پیشه کنید؛ به درستی که زمین از آن خداوند است؛ آن را به هرکس از بندگانش که خواهد، به ارث دهد وسرانجام کار تنها از آن تقویپیشگان است).
متن روایت:
محمد بن یعقوب: بإسناده عن أحمد بن محمد (بن عیسی)، عن ابن محبوب، عن هشام بن سالم، عن ابی خالد الکابلی، عن أبی جعفر (علیه السلام) قال:
وجدنا فی کتاب علی صلوات الله علیه: ﴿إِنَّ الأَرْضَ للهِ یورِثُها مَنْ یشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾ أنا وأهل بیتی الذین أورثنا (الله) الأرض، ونحن المتقون، والأرض کلها لنا، فمن أحیا أرضاً من المسلمین فلیعمرها، ولیؤد خراجها الی الامام من أهل بیتی، وله ما أکل منها، (فإن ترکها أو أخربها، وأخذها رجل من المسلمین من بعده، فعمرها وأحیاها، فهو أحق بها من الذی ترکها، یؤدی خراجها الی الامام من أهل بیتی، وله ما یأکل منها) حتی یظهر القائم (علیه السلام) من أهل بیتی بالسیف فیحویها ویمنعها منهم ویخرجهم کما حواها رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلّم) ومنعها، الا ما کان فی أیدی شیعتنا، یقاطعهم علی ما فی أیدیهم، ویترک الأرض فی أیدیهم(۱).
ترجمه روایت:
محمّد بن یعقوب به سند خود از احمد بن محمّد [بن عیسی]، از ابن محبوب، از هشام بن سالم، از ابو خالد کابلی، از امام ابو جعفر باقر (علیه السلام) آورده است که فرمود:
در کتاب حضرت امیر (صلوات الله علیه) چنین یافتیم: (در این آیه) (موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید وصبر کنید به درستی که زمین از آن خداوند است؛ آن را به هر کس از بندگانش که خواهد به ارث دهد وسرانجام کار تنها از آن تقوی پیشگان است)، منظور من وخاندانم است که [خداوند] زمین را به ما واگذارده است وماییم متّقیان وسراسر زمین از آن ماست.
پس هر که از مسلمانان زمینی را احیا کرد باید که آن را معمور بدارد وخراج آن را به امامی که از اهل بیت من است بپردازد وهر چه از آن برداشت کند، برای او خواهد بود.
[پس اگر آن را رها یا خراب کند ومسلمانی دیگر پس از اعراض او، آن را بگیرد وآباد واحیا کند، نسبت به آن زمین از کسی که آن را ترک گفته شایسته تر خواهد بود. وی خراجش را به امام از خاندان من بپردازد وآنچه به دست می آورد از آن او خواهد بود] تا آنگاه که قائم از خاندانم (علیه السلام) با شمشیر به پا خیزد. پس آن زمین ها را تصرّف کند ونگاه دارد وآنها را از آن اخراج کند -همچنان که رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) زمینها را تصرّف فرمود واز نابودی بازداشت- مگر زمینهایی که در اختیار شیعیان ما باشد که (حضرت قائم (علیه السلام)) با خود ایشان قرار گذارد وزمین را در دستشان وانهد.
پاورقی:
-----------------
(۱) الکافی، ۱: ۴۰۷.
