﴿وَإِنْ کانَ مَکرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ﴾ (إبراهیم: ۴۶)
قوله تعالی:
﴿وَإِنْ کانَ مَکرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ﴾ (إبراهیم: ۴۶)
ترجمه آیه:
(هر چند که با مکر خود کوهها را از جای برکنند).
متن روایت (۱):
العیاشی: بإسناده عن جمیل بن دراج، قال: سمعت أبا عبد الله (علیه السلام) یقول: ﴿وَإِنْ کانَ مَکرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ﴾ وإن مکر بنی العباس بالقائم (علیه السلام) لتزول منه قلوب الرجال(۱).
ترجمه روایت (۱):
عیّاشی به سند خود از جمیل بن درّاج آورده است که گفت: شنیدم حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) میفرمود: (هر چند مکر آنها چنان باشد که کوهها به سبب آن از بین برود) وبه درستی که از مکر بنی العبّاس نسبت به قائم (علیه السلام) دلهای مردان از جای کنده میشود.
متن روایت (۲):
الشیخ فی مجالسه قال: أخبرنا الحسین بن إبراهیم القزوینی قال: أخبرنا (حدثنا) أبو عبد الله محمد بن وهبان قال: حدثنا أبو القاسم علی بن حبشی قال: حدثنا أبو الفضل العباس بن محمد بن الحسین قال: حدثنا أبی قال: حدثنا صفوان بن یحیی، عن الحسین بن أبی غندر عن أبی بصیر قال: سمعت أبا عبد الله (علیه السلام) یقول: اتقوا الله وعلیکم بالطاعة لأئمتکم، قولوا ما یقولون واصمتوا عما صمتوا، فإنکم فی سلطان من قال الله تعالی: ﴿وَإِنْ کانَ مَکرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ﴾ (یعنی بذلک ولد العباس(۲)) فاتقوا فإنکم فی هدنة(۳) (هذه) صلوا فی عشایرهم وأشهدوا جنایزهم وأدوا الأمانة إلیهم وعلیکم بحج هذا البیت فأدمنوه، فإن فی إدمانکم الحج دفع مکاره الدنیا عنکم، وأهوال یوم القیامة(۴).
ترجمه روایت (۲):
شیخ طوسی در مجالس خود گوید: حسین بن ابراهیم قزوینی ما را خبر داد، گفت: ابو عبد الله محمّد بن وهبان خبرمان داد، گفت: ابو القاسم علیّ بن حبشی حدیثمان داد، وی گفت: ابو الفضل عبّاس بن محمّد بن حسین حدیثمان داد، وی گفت: پدرم برایمان حدیث آورد، گفت: صفوان بن یحیی، از حسین بن ابی غندر، از ابو بصیر حدیثمان داد، گفت: شنیدم حضرت ابو عبد الله صادق (علیه السلام) میفرمود:
تقوی پیشه کنید (واز عذاب خدا بپرهیزید) وبر شما باد اطاعت از امامانتان! آنچه میگویند، شما نیز همان را بگویید واز آنچه لب بستند، خاموش بمانید؛ زیرا که شماها (امروزه) تحت تسلّط کسانی هستید که خدای تعالی فرموده است: (هر چند مکر آنها چنان باشد که کوهها به سبب آن از بین برود) مراد خداوند، بنی عبّاس است پس خداترسی پیشه سازید که شما در حال هدنه (- دوره ی آرامش وتقیّه واحتیاط) اید. در اجتماعات آنها (- مخالفان) نماز بگزارید ودر مراسم (تشییع وتدفین) رفتگانشان شرکت کنید وامانت (ها) را به ایشان ادا کنید وبر شما باد که حجّ این خانه را انجام دهید ومداومت کنید؛ زیرا که در مداومتکردنتان به انجام حج، دفع ناملایمات دنیا وصحنههای هول انگیز روز قیامت از شما خواهد بود.
پاورقی:
-----------------
(۱) تفسیر عیاشی: ۲، ۲۳۵.
(۲) در مآخذ نیست.
(۳) معنی هدنه در قاموس یعنی مصالحت وآرامش وصلح اما در این محل یعنی تقیه وحذر.
(۴) أمالی شیخ طوسی: ۲، ۲۸۰.
