قوله تعالی:
﴿فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِی وَمَنِ اهْتَدی﴾ (طه: ۱۳۵)
ترجمه آیه:
(پس بزودی خواهید دانست که [ما وشما] کدامیک اهل راه مستقیم هستیم وچه کسی هدایت شده است)
متن روایت:
محمد بن العباس بن الماهیار: فی تفسیره فیما نزل فی أهل البیت (علیهم السلام): قال: حدثنا محمد بن همام، عن محمد بن اسماعیل العلوی، عن عیسی بن داوود النجار، عن أبی الحسن موسی بن جعفر (علیهما السلام)، قال: سألت أبی عن قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِی وَمَنِ اهْتَدی﴾ قال الصراط (السوی) هو القائم (علیه السلام)، والهدی من اهتدی إلی طاعته، ومثلها فی کتاب الله (عزَّ وجلَّ): ﴿وَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدی﴾ قال: إلی ولایتنا(۱).
(وفی کثیر من الروایات انها فی الأئمة وولایتهم (علیهم السلام)، والروایات مذکورة فی کتاب البرهان)(۲).
ترجمه روایت:
محمّد بن عبّاس بن ماهیار، در تفسیر خود -در آنچه درباره ی اهل بیت (علیهم السلام) فرود آمده است- گوید: حدیثمان داد محمّد بن همّام، از محمّد بن اسماعیل علوی، از عیسی بن داوود نجّار، از حضرت ابو الحسن موسی بن جعفر (علیه السلام) که فرمود: از پدرم درباره ی فرموده ی خدای (عزَّ وجلَّ): (پس به زودی خواهید دانست که کدامیک اهل راه راستایم [ما یا شما] وچه کسی هدایت شده است) پرسیدم. فرمود: [راه میانه] همان حضرت قائم (علیه السلام) است وهدایت آن است که کسی به طاعت او رهنمون گردد ومانند این است در کتاب خدای (عزَّ وجلَّ): (وبه راستی که من بر کسی که توبه کند وایمان آورد وعمل صالح انجام دهد، سپس هدایت شود، بسیار آمرزنده ام) فرمود: [یعنی] به سوی ولایت ما (هدایت شود در بسیاری از روایات آمده است که این آیه درباره ی امامان وولایت ایشان (علیهم السلام) است. این روایات در کتاب البرهان یاد شده اند.
پاورقی:
-----------------
(۱) تأویل آیات ظاهرة - مخطوط.
(۲) در بین پرانتز از کلام سید هاشم حسینی بحرانی (رحمه الله) است.