﴿اللهُ لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یرْزُقُ مَنْ یشاءُ وَهُوَ الْقَوِی الْعَزِیزُ، مَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الآْخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَما لَهُ فِی الآْخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ﴾ (الشوری: ۱۹)
قوله تعالی:
﴿اللهُ لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یرْزُقُ مَنْ یشاءُ وَهُوَ الْقَوِی الْعَزِیزُ، مَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الآْخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَما لَهُ فِی الآْخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ﴾ (الشوری: ۱۹).
ترجمه آیه:
(خداوند به بندگان خود لطف بسیار دارد. به هر کس بخواهد روزی میدهد و(بر هر چیز) توانای مطلق ومقتدر غالب است. هر آنکه حاصل کشت آخرت را میخواهد، ما بذری را که کاشته است میافزاییم (وآن را به طور کامل حاصل میدهیم) وهر کس فقط حاصل کشت دنیا را بخواهد، از آن سهمی به او میدهیم؛ ولی دیگر در آخرت بهره ای نخواهد داشت).
متن روایت:
محمد بن یعقوب: عن محمد بن یحیی، عن مسلمة بن الخطاب، عن الحسن (الحسین) بن عبد الرحمن، عن علی بن أبی حمزة، عن أبی بصیر، عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال: قلت: ﴿اللهُ لَطِیفٌ بِعِبادِهِ یرْزُقُ مَنْ یشاءُ﴾ قال: ولایة أمیر المؤمنین (علیه السلام)، قلت: ﴿مَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الآْخِرَةِ﴾ قال: معرفة أمیر المؤمنین والأئمة (علیهم السلام) ﴿نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ﴾ قال: نزیده منها، قال: یستوفی نصیبه من دولتهم ﴿وَمَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَما لَهُ فِی الآْخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ﴾ قال: لیس له فی دولة الحق مع القائم (علیه السلام) نصیب(۱).
ترجمه روایت:
محمّد بن یعقوب، از محمّد بن یحیی، از سلمه بن الخطّاب، از حسن بن عبد الرّحمان، از علیّ بن ابی حمزه، از ابو بصیر، از حضرت
ابی عبد الله صادق (علیه السلام) آورده که راوی گوید: پرسیدم: (خداوند به بندگانش لطف بسیار دارد. هرکه را بخواهد روزی میدهد) (چه توضیحی دارد)؟ فرمود یعنی ولایت امیر المؤمنین (علیه السلام) (را روزی میدهد) گفتم: (هر کس حاصل کشت آخرت را میخواهد)؟ فرمود: «معرفت امیر المؤمنین وامامان (علیهم السلام)» (در کشتش میافزاییم)؟ فرمود: «بر معرفتش میافزاییم» فرمود: «تا بهره اش را از دولت امامان (علیهم السلام) دریافت دارد».
(وهر کس فقط حاصل کشت دنیا را بخواهد، از آن سهمی به او میدهیم؛ ولی دیگر در آخرت بهره ای نخواهد داشت)؟ فرمود: «در دولت حق، با حضرت قائم (علیه السلام) نصیب وبهره ای برایش نخواهد بود».
پاورقی:
-----------------
(۱) الکافی: ج۱، ص ۴۳۵.
