﴿خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِک الْیوْمُ الَّذِی کانُوا یوعَدُونَ﴾ (المعارج: ۴۴)
قوله تعالی:
﴿خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِک الْیوْمُ الَّذِی کانُوا یوعَدُونَ﴾ (المعارج: ۴۴)
ترجمه آیه:
(در حالی که (آن روز فرا رسد که) چشمهایشان (به خواری) فرو افتاده وذلّت آنان را فراگرفته است. آن همان روز است که (رسولان از سوی خداوند) به آنان وعده میداده اند).
متن روایت:
شرف الدین النجفی: بالإسناد عن سلیمان بن خالد، عن ابن سماعة، عن عبد الله بن القاسم، عن یحیی بن میسر، عن أبی جعفر (علیه السلام) فی قوله (عزَّ وجلَّ): ﴿خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِک الْیوْمُ الَّذِی کانُوا یوعَدُونَ﴾ قال: یعنی یوم خروج القائم (علیه السلام)(۱).
ترجمه روایت:
شرف الدّین نجفی به طور مسند از سلیمان بن خالد، از ابن سماعه، از عبد الله بن قاسم، از یحیی بن میسّر، از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) آورده است که درباره ی قول خدای -عزَّ وجلَّ-: (در حالی که (آن روز فرا رسد که) چشمهایشان به خواری فرو افتاده وذلّت آنان را فراگرفته است. آن همان روز است که (رسولان از سوی خداوند) به آنان وعده داده اند) فرمود: مراد (حق تعالی) روز خروج حضرت قائم (علیه السلام) است.
پاورقی:
-----------------
(۱) تأویل الآیات الظاهرة - مخطوط.
