به نام خداوند بخشنده مهربان بار الها: ولی امرت امام زمان حجت بن الحسن را که درودهایت بر او وپدرانش باد در این هنگام وبرای همیشه سرپرست ونگهدار ورهبر ویاور وراهنما ونگاهبان باش تا گیتی را به فرمان او آوری وتا دیر زمان، بهره مندش گردانی | اَللّـهُمَّ کنْ لِوَلِیک الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلی آبائِه فی هذِهِ السَّاعَةِ وَفی کلِّ ساعَة وَلِیاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیناً حَتّی تُسْکنَهُ اَرْضَک طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
شعر مهدوى

تا دل شب

يـادش بـه خـير تا دل شب انتظار  ها          آن  هـديه  هـاى ساده کتاب  ونوارها
ها  مى  کنم به دست زمستان نشسته  ام          تـا  ابـر مـى رونـد سـتون  بخارها
من با گلى که با غنچه تقديم کرده  است          از  ديـر کردنـت شده ام خسته  بارها
ديـر آمـدى ودسته گل سرخ زرد شد          زخـمى شده است دستم از آزاد  خارها
بر  شانه هاى خسته ى من بوسه مى  زنى          يک رهگذر گذشت: خدايا! چه کارها!
از  صـبح تـا غروب نشستن کنار ريل          مـحوه قـصيده خـوانى کنـد قطارها
ايـن عشق انتخاب تو از عمق روح  بود          نـه  از سـر وظـيفه جنان خانه  دارها
آن  صبح  سرد را که به خاطر سپرده ايم          پيـوند داده ايـم بـه هـرچه بـهارها

 

شعر مهدوى : ۲۰۱۴/۰۷/۱۰ : ۳.۵ K : ۰
: آرش شفاعى بجستان
نظرات:
هیچ نظری وجود ندارد.