آدينه موعود
| آديــــــنـــــه (۱) | ||
| مـرا از شـرمسارى ها رها کن | زدسـت بـى قـرارى ها رها کن | |
| بـيا يک صـبح آديـنه دلـم را | از ايـن چشم انتظارى ها رها کن | |
| آديــــــنـــــه (۲) | ||
| ز ابــر آه مـن آيـينه پر شـد | دلـم از غـربتى ديـرينه پر شـد | |
| ز بس ماندم در اين چشم انتظارى | تـمام عـمرم از آديـنه پر شـد | |
| آديــــــنـــــه (۳) | ||
| جهان در حسرت آيينه مانده ست | گرفـتار غـمى ديرينه مانده ست | |
| شـب سردى ست بى تو بودن ما | بگو تا صبح چند آدينه مانده ست؟ | |
| آديــــــنـــــه (۴) | ||
| خـدايا!، زنـده کن شوق دعا را | شـبى سرشار کن از خويش ما را | |
| بـبين! چشـم انـتظاران بـهاريم | پر از آديـنه کن تـقويم هـا را | |
