: 
: 
: 
: 
گل بستان جان سلام بر نگاه تو
| ســلام بــر نگاه تـو بـلند آسـمانى ام | كـه ازحـضيض خاكها به اوج مى كشانى ام | |
| مـن از تـبار لـحظه هـاى تند سير زندگى | تــو از تـبار ديگرى، بـهار جـاودانى ام | |
| سـراسر وجـود مـن پر است از صداى تو | وجـود مـن فـداى تـو، بيا به ميهمانى ام | |
| بـه ذره ذره جـان من طلب زبانه مى كشد | ولـى در ايـن حـصارها اسـير نـاتوانى ام | |
| رسيده ام به مرگ خود، دراين غروب واپسين | بـيا بـه چشـم مـن نشين، تمام زندگانى ام | |
| شـنيده ام كه مى رسى، نشسته ام به راه تو | ســلام بـر نگاه تـو، بـلند آسـمانى ام |