به نام خداوند بخشنده مهربان بار الها: ولی امرت امام زمان حجت بن الحسن را که درودهایت بر او وپدرانش باد در این هنگام وبرای همیشه سرپرست ونگهدار ورهبر ویاور وراهنما ونگاهبان باش تا گیتی را به فرمان او آوری وتا دیر زمان، بهره مندش گردانی | اَللّـهُمَّ کنْ لِوَلِیک الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلی آبائِه فی هذِهِ السَّاعَةِ وَفی کلِّ ساعَة وَلِیاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیناً حَتّی تُسْکنَهُ اَرْضَک طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
شعر مهدوى

تهى

تـنها  نـه حجم سفره بى نان مان تهى  است          حـتى غـرور وهـمت وايمان مان تهى است
ديگر  بـراى  بـودن فردا چه مانده  است؟          وقتى  که تخت وبخت وسليمان مان تهى  است
اى  بـيشه!  از چه بـار دگر سبز ميشوى؟          اين  جا که مغز تيشه به دستان مان تهى  است
ايـن  خشت را کجاى زمان کج نهاده  اند؟          آغـازمان  چه بوده که پايان مان تهى  است؟
بـرگرد  اى لـطافت شـرقى! به خانه  مان          هر چند سال هاست که دستان مان تهى است

شعر مهدوى : ۲۰۱۴/۰۷/۱۰ : ۳.۰ K : ۰
: فريد خروش
نظرات:
هیچ نظری وجود ندارد.