به نام خداوند بخشنده مهربان بار الها: ولی امرت امام زمان حجت بن الحسن را که درودهایت بر او وپدرانش باد در این هنگام وبرای همیشه سرپرست ونگهدار ورهبر ویاور وراهنما ونگاهبان باش تا گیتی را به فرمان او آوری وتا دیر زمان، بهره مندش گردانی | اَللّـهُمَّ کنْ لِوَلِیک الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلی آبائِه فی هذِهِ السَّاعَةِ وَفی کلِّ ساعَة وَلِیاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیناً حَتّی تُسْکنَهُ اَرْضَک طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
شعر مهدوى

همنشين جان

بـى تـو اى جان جهان، جان وجهانى گو  مباش          چون  رخ جـانانه نـتوان ديـد جانى گو  مباش
هـمنشين  جـان مـن مهر جهان افروز  توست          گر ز جـان مـهر تـو برخيزد جهانى گو  مباش
يک دم وصـلت ز عمر جاودانم خوش تر  است          بـى  وصـال دوسـت عمر جاودانى گو  مباش
در  هـواى گلـشن او پر گشـا اى مرغ جان          طـاير  خـلد  آشـيانى خـاکدانى گو  مـباش
در خـراب آبـاد دنـيا نامه اى بى ننگ نيست          از  مـن  خـلوت نـشين نام ونشانى گو  مباش
چون که مـن از پا فـتادم دسـتگيرى گو  مخيز          چون که مـن از سـر گذشتم آستانى گو  مباش
گر پس از من در دلت سوز سخن گيرد چه سود          مـن  چو  خـاموشى گرفـتم ترجمانى گو مباش
سايه  چون مرغ خزانت بى پناهى خوش تر  است          چتـر گل چون نـيست برسر سايبانى گو  مباش

شعر مهدوى : ۲۰۱۴/۰۷/۱۲ : ۳.۱ K : ۰
: هوشنگ ابتهاج
نظرات:
هیچ نظری وجود ندارد.