| دير است تا که عشق تو از سر به در کنيم |
|
در انـتظار سـبز تـو، جان را سپر کنيم |
| آواز صـد پرنـده مـيان سکوت ماست |
|
بـرگرد تـا زديـده، گل شـوق پر کنيم |
| گفـتى صـداى پاى دلـم را شـنيده اى |
|
بـنشين کز ايـن سـرود، نوايى دگر کنيم |
| بـنشين در ارتـقاع شـب اى آفتاب من |
|
کز مـاجراى تـلخ جـدايى حـذر کنيم |
| در بـاغهاى آيـنه هـا فـصل رنگه است |
|
مـا آيـنه بـراى تـو، بـيرنگ تر کنيم |
| بـالى نـمانده تـا که زويـرانه هـاى باد |
|
در بـازومان شـاخه ى ديگر سـفر کنيم |
| -بـشنو صـداى چهچه ى ديـده ى مرا |
|
کز قـصه هـاى سـينه تو را با خبر کنيم |
| روزى که دير نيست، چو موجى دونده باش |
|
کز سـاحلى بـه سـاحل ديگر گذر کنيم |
| بـازآ- قـدم به مزرعه ى شام من بگذار |
|
کز شـبنم لـطيف سـحر چهره تر کنيم |
| -بـادامنى پر از گل شـب بو بيا- که ما |
|
از پاکى سپيــده تــرا بـارور کنـيم |
: 
: 
: 
: 
در انتظار سبز تو