فرشته
| قـلبم بـراى تـو تـاب تـاب مـى زند | چون تـشنه اى که فـرياد آب مـى زند | |
| حـالـم بــه راه تـوسـت زار زار زار | نـايم بـه سـاز تـو اواز نـاب مى زند | |
| حلقم به شمرى روزگار گشته خشک خشک | از بـس زمـانه نـقش سـراب مـى زند | |
| گوشـم چه مـيشنود؟ هاى وهوى وهاى | آهـنگ زنـدگى بـى تـو خراب مى زند | |
| چشـمم بـه سـوى روزگار گشته تار تار | آخـر بـراى تو خود را به خواب مى زند | |
| ايـنجا هـمه ديـوند وفـقط تو فرشته اى | عـشقى ووصلت به رويا وخواب مى زند | |
| آن قـدر از نـبودنت غـصه خـورده ام | تـا از دلـم بـه زخـم تو خوناب مى زند |
