از شبستان شب موى کسى
بر مشامم مى رسد بوى کسى
روح سرگردان من پر مى کشد
چون کبوتر بر سر کوى کسى
مى تپد در خويش دشت انتظار
از سمند پر تکاپوى کسى
آسمان دور زد از رنگين کمان
در هواى طاق ابروى کسى
مى دمد از روزن شب آفتاب
تا ببيند پرتو روى کسى
در پريشانى دل من لود هست
درد چين چشم جادوى کسى
سمت…