تهى
تـنها نـه حجم سفره بى نان مان تهى | استحـتى غـرور وهـمت وايمان مان تهى است | |
ديگر بـراى بـودن فردا چه مانده | است؟وقتى که تخت وبخت وسليمان مان تهى | است|
اى بـيشه! از چه بـار دگر سبز ميشوى؟ | اين جا که مغز تيشه به دستان مان تهى | است|
ايـن خشت را کجاى زمان کج نهاده | اند؟آغـازمان چه بوده که پايان مان تهى | است؟|
بـرگرد اى لـطافت شـرقى! به خانه | مانهر چند سال هاست که دستان مان تهى است |